klantgerichtekunst

Klantgerichte kunst?

Bij een bedrijf dat zaken doet via een economisch model is het allemaal niet echt moeilijk. Je laat een marktonderzoek doen naar de behoefte van de mensen naar jouw product, je laat een prijs bepalen waartegen mensen bereid zijn om je product te kopen, je begint met de productie en je hebt omzet en een inkomen.

In zijn algemeenheid heb je bij de meeste producerende bedrijven te maken een productie die zich aan de vraag aanpast. Niemand gaat immers geld steken in de ontwikkeling van een product dat niets op zal gaan leveren. Alleen zwaar gesubsidieerde bedrijven of onderdelen van de overheid zelf zullen dat doen.

Het wordt een ander verhaal als je in de beeldende kunst zit. Er zijn maar heel weinig kunstenaars die zich aan de vraag van de markt aanpassen. Deze kunstenaars worden vaak wat minachtend "broodschilders" genoemd.

Veel kunstenaars bepalen zelf wel wat ze mooi vinden en wat ze willen maken. Of daar dan ook een markt voor is, dat is iets waar men zich totaal niet druk over maakt.

"mijn kunst is zo goed, die verkoopt uiteindelijk zichzelf wel" is iets wat regelmatig te beluisteren valt. Dat is misschien in het gevoel van de kunstenaar best waar en uit zijn of haar oogpunt ook nog goed te verdedigen maar het is de vraag of de mogelijke koper er ook zo over denkt.

Het maakt het er voor een kunsthandelaar of galerie op deze manier niet simpeler op om vraag en aanbod bij elkaar te brengen. Wellicht zijn deze vrijdenkende kunstenaars veel beter af met een eigen verkoopkanaal een website waarmee voor een zeer gering bedrag kunst aangeboden kan worden over de gehele wereld maar ook die kent een eigen problematiek waar elders op wordt teruggekomen.